રતનપુર નામનું એક ગામ હતું. તે ગામમાં એક સુખી પરિવાર રહેતો હતો. તે પરિવારમાં પતિ-પત્ની અને ત્રણ બાળકો હતા. આ ભાઈની એક નાની કરિયાણાની દુકાન હતી. તે આ દુકાનથી આખા પરિવારનું ગુજરાન ચલાવતો હતો.
સમય જતાં આ ભાઈ શારીરિક રીતે થોડો નબળો પડવા લાગ્યો. તેથી મોટા દીકરાએ અભ્યાસ છોડી દીધો અને તેના પિતાનો વ્યવસાય સંભાળી લીધો. તેનું નામ રાજ હતું. તે તેના પિતાની જગ્યાએ દુકાન ચલાવવા લાગ્યો. દસ-પંદર દિવસમાં તે વ્યવસાય સમજી ગયો, ધીમે ધીમે તેની દુકાન સારી રીતે ચાલવા લાગી.
રાજના પિતાએ તેના લગ્ન એક સંસ્કારી પરિવારની છોકરી કમલા સાથે કરાવ્યા. કમલા સ્વભાવે ખૂબ જ મોહક હતી. તે તેના બધા સાસરિયાઓ સાથે સારી રીતે મળતી. તે ઘરનું દરેક કામ ખૂબ જ ઉત્સાહથી કરતી, તેથી કમલાની સાસુ તેના કામથી ખૂબ જ સંતુષ્ટ રહેતી. તે કમલાને પોતાની પુત્રીની જેમ રાખતી.
કમલા પણ તેની સાસુ અને બંને પરિવારનું ખૂબ ધ્યાન રાખતી હતી. તેને માટી ના વાસણ બનાવતા શીખવામાં પણ રસ હતો. આ બધું જોઈને રાજ ખૂબ ખુશ થયો.
થોડા સમય પછી, રાજના પિતા બીમાર પડ્યા. પરંતુ કોઈ પરંપરાથી આગળ વધતું નથી. રાજના બા પરલોક ગયા. હવે ઘરની બધી જવાબદારી કમલા પર આવી ગઈ. તે બંને (નાના ભાઈ) બાળકોની સંભાળ દીકરાની જેમ રાખતી હતી. આ રીતે, તેનો પરિવાર ખૂબ જ ખુશ જીવન જીવવા લાગ્યો. પડોશીઓએ પણ કમલાની ખૂબ પ્રશંસા કરી.
કમલા એ તેમના શિક્ષણ પૂર્ણ કર્યું. વચ્ચેના ભાઈને સારી નોકરી મળી. પરંતુ નોકરીમાં ખરાબ સંગત પછી, તે નશાના વ્યસની થઈ ગયો. જ્યારે નાનો ભાઈ રાજ સાથે દુકાને જવાનું શરૂ કર્યું. બંને ભાઈઓ મોટા થતાં જ તેમના લગ્ન શ્રીમંત પરિવારની છોકરીઓ સાથે કરાવવામાં આવ્યા.
થોડા દિવસો સુધી ઘરમાં બધું બરાબર ચાલ્યું, પછી ધીમે ધીમે ઘરનું વાતાવરણ બદલાવા લાગ્યું. શ્રીમંત માતાપિતાની દીકરીઓ શ્રીમંત બનવાનું વિચારતી હતી. તેને ભાભીના સીધા વિચારો વિચિત્ર લાગતા હતા. ઘરના સુખી અને શાંતિપૂર્ણ વાતાવરણમાં વિવાદ અને અશાંતિનું વાતાવરણ ઉભું થવા લાગ્યું.
કમલાએ વિચાર્યું કે 'જો દેરાણી આવશે તો મને રાહત મળશે,' પરંતુ રાહતને બદલે તેને પદવીઓ મળી. ઉપરાંત, તેને કોઈ સંતાન નહોતું, તેથી તે વધુ દુઃખી થઈ ગઈ. જોકે, કમલા બધું સહન કરી રહી હતી.
સમય જતાં તેના દેરાણીને એક પુત્ર થયો, જેનાથી દેરાણી ખૂબ ગર્વ અનુભવતી હતી. તે ઘરના બીજા બધાની જેમ વર્તન કરવા લાગી. બંને નાના દેરાણીઓ ભેગા થઈને કમલાને પરેશાન કરવા લાગ્યા. હવે ઘરે કમલાને માન આપવાને બદલે અપમાન સહન કરવું પડ્યું.
એકવાર દેરાણી પડોશમાં ગઈ. તેના પિતા સૂતા હતા. આવી સ્થિતિમાં, તે રડવા લાગ્યો, તેથી કમલાએ તેને શાંત પાડવાનું શરૂ કર્યું, પછી અચાનક દેરાણીએ આવીને માલાના હાથમાંથી બાબાને છીનવી લીધો અને ગણગણાટ કરવા લાગી. આ સમયે કમલાના સસરા ત્યાં હાજર હતા.
તેમણે નાની પુત્રવધૂને ઠપકો આપ્યો. તેથી ખીજાઈએ પોતાના સસરાને તેની ભાભીના પૈસા લેવા વિશે ન કહેવાનો ડોળ કર્યો. કમલા તેના સસરાના વર્તનથી ચૂપ થઈ ગઈ. તેણીને લાગ્યું કે જો તેણી કંઈ કહેશે તો વાતાવરણ બગડશે.
આમ, તેમના પરિવારમાં ઝઘડાના બીજ વાવ્યા. તેમના ઘરમાં બીજા અને ત્રીજા દિવસે, તેઓ થાકી ગયા. દુકાનમાં આવક ઓછી થવા લાગી. વચલો ભાઈ જુગારી બની ગયો. આમ, તેમના ઘરમાં અશાંતિનું વાતાવરણ સર્જાયું.
રાજ ઘરના વાતાવરણ પર નજર રાખતો હતો, પરંતુ ઘરમાં વધુ મુશ્કેલી ન થાય તે માટે તે ચૂપ રહ્યો. એક દિવસ કમલાના કાકી કામ વિશે કમલા સાથે વાત કરવા લાગ્યા. રાજ ઘરમાં બેસીને બધું સાંભળી રહ્યો હતો.
તે આ સહન કરી શક્યો નહીં. તેણે રાત્રે તેના નાના ભાઈને ફોન કર્યો અને કહ્યું: “મને આ ઘરમાંથી કંઈ જોઈતું નથી. અમે જે કપડાં પહેરીએ છીએ તે લઈને આ ઘર છોડી રહ્યા છીએ. તમે બંને મારી સાથે રહો.”
રાજના પિતા પણ રાજ સાથે જવા માટે સંમત થયા. ત્રણેય જણા ઘર છોડીને ગયા. તેમણે બીજા ગામમાં એક નાનો ઓરડો ભાડે લીધો અને ત્યાં રહેવા લાગ્યા. જે કંઈ મળ્યું તેમાં તેઓ ખુશીથી રહેવા લાગ્યા.
એક દિવસ રાજે વિચાર્યું કે 'મારે પૈસા કમાવવા માટે વિદેશ જવું જોઈએ.' તેણે આ વાત તેના પિતા અને પત્નીને કહી. બંનેએ તેને જવાની રજા આપી. પિતાના આશીર્વાદથી રાજ વિદેશ ગયો.
તેણે વિદેશમાં કામ શોધ્યું, પણ તેને ક્યાંય સારી નોકરી ન મળી. તે કોઈક રીતે પોતાનું પેટ ભરવા લાગ્યો.
બીજી બાજુ, તેની પત્નીની હાલત પણ બગડતી ગઈ. તે એક ધનવાન માણસના ઘરમાં નોકરાણી તરીકે કામ કરવા લાગી. કામમાંથી જે કંઈ મળ્યું તેનાથી તે પોતાનું અને તેના સસરાના પેટ ભરવા લાગી. તેણે તેના સસરાને કંઈપણની કમી ન આવવા દીધી.
જોકે, તેમની મજાક તેને શાંતિથી રહેવા દેતી નહોતી. તેઓએ બીજાઓ સામે તેના વિશે ખોટી અફવાઓ ફેલાવીને તેને દુઃખ પહોંચાડ્યું. કમલા ખૂબ થાકી ગઈ હતી. અંતે, તે થાકીને માતાજીને શરણાગતિ સ્વીકારી. એક દિવસ તે આશાપુરા માતા મંદિર ગઈ. તેણીએ માતાજીની સામે હાથ જોડીને જપ કરવાનું શરૂ કર્યું:
"હે માતા, અમારા પર દયા કરો, માતા, મને મદદ કરો." આ કહેતી વખતે, તેની બંને આંખોમાંથી આંસુ વહેવા લાગ્યા.
મંદિરના પૂજારી આ બધું જોઈ રહ્યા હતા. તેમણે કહ્યું: "બહેન! માતા પર વિશ્વાસ રાખો. તમારી ઇચ્છા પૂર્ણ થશે."
કમલાએ પોતાની અગ્નિપરીક્ષા કહી, પૂજારી કમલાના શબ્દોથી ખૂબ જ દુઃખી થયા. તેમને કમલા પર દયા આવી અને કહ્યું: “બહેન! તમારે આશાપુરા માતાના નવ મંગળવારના ઉપવાસ કરવા જોઈએ. તે વ્રતના મહત્વથી, તમારા ઘણા દુ:ખોનો નાશ થશે અને તમારા પરિવારમાં ખુશી થશે અને તમે શાંતિપૂર્ણ જીવન જીવી શકશો. તમને ધન પ્રાપ્ત થશે.
આમ કહીને, તેણીએ આશાપુરા માતાનું વ્રત કર્યું
કમલાએ આશાપુરા માતાને પ્રણામ કર્યા, પૂજારીના આશીર્વાદ લીધા અને કામ પર નીકળી ગઈ. રસ્તામાં તેણીએ નક્કી કર્યું કે 'કાલ મંગળવાર છે, તેથી હું કાલથી જ ઉપવાસ કરીશ.' તેણી જ્યાં કામ કરતી હતી ત્યાં આવી અને આખી વાત કહી.
તેમના પ્રભુએ કૃપા કરીને તેમના ઘરમાંથી બધી સામગ્રી આપી અને તેમને ઉપવાસ કરવા માટે પ્રોત્સાહિત કર્યા
કમલા ઘરે આવી અને પૂજારીની સૂચના મુજબ આશાપુરા માતાનું વ્રત કર્યું. તેમણે સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા અને શ્રદ્ધા સાથે આશાપૂર્ણા માતાના આઠ મંગળવાર પૂર્ણ કર્યા. નવમા મંગળવારે ઉપવાસ તોડવામાં આવ્યો.
કમલાની ઇચ્છા પૂર્ણ થયા પછી, તેનો પતિ રાજ વિદેશથી ઘણા પૈસા કમાઈને પાછો ફર્યો. ઘરમાં ખુશી ફેલાઈ ગઈ. કમલા અને ડેરાનીઓનું પણ મન બદલાયું અને તેમને પોતાની ભૂલનો અહેસાસ થયો. તેણે તેના સાળા અને ભાભીની માફી માંગી. પછી તેઓ બધા સાથે રહેવા લાગ્યા