Gujarati Moral story- બરફના કારખાનામાં કામ કરતો યુવક ખૂબ જ પ્રમાણિક હતો. તેણે પોતાનું કામ મહેનત અને લગનથી કર્યું. કારખાનામાં પેલા યુવાનથી બધા પ્રભાવિત હતા. તે દરેક સાથે સુમેળમાં રહેતો હતો. એક દિવસ જ્યારે તે બરફના કારખાનામાં કામ કરી રહ્યો હતો ત્યારે મશીન અચાનક બગડી ગયું અને તેણે તેને રિપેર કરવાનું શરૂ કર્યું.
કામ કરતી વખતે તેણે સમય પર ધ્યાન ન આપ્યું. ઘરે જવાનો પણ સમય થઈ ગયો. ઘણા કર્મચારીઓ ઘરે જવા લાગ્યા. પરંતુ તે વ્યક્તિ પોતાનું કામ પતાવીને જ ઘરે જવાનું વિચારી રહ્યો હતો. તેમનું કામ પૂરું થયું ત્યાં સુધીમાં તમામ કર્મચારીઓ પોતપોતાના ઘરે ચાલ્યા ગયા હતા.
સિક્યુરિટી ગાર્ડને લાગ્યું કે ફેક્ટરીમાં કોઈ કર્મચારી નથી. સિક્યુરિટી ગાર્ડે ફેક્ટરીની તમામ લાઇટો બંધ કરી દીધી હતી અને મુખ્ય ગેટ પણ બંધ કરી દીધો હતો. બાદમાં જ્યારે પરિશ્રમી યુવક મુખ્ય દ્વાર પર પહોંચ્યો ત્યારે તેને દરવાજો બંધ જોવા મળ્યો હતો. તે સમજી ગયો હતો કે સિક્યુરિટી ગાર્ડે બહારથી ગેટ બંધ કરી દીધો છે અને તેણે ત્યાં જ રાત વિતાવવી પડશે.
પરંતુ ફેક્ટરીની અંદર હવા ન હતી, જેના કારણે ત્યાં લાંબા સમય સુધી રહેવું મુશ્કેલ હતું. ઠંડીનું ઋતુ હતી અને માણસને લાગવા માંડ્યું કે તે જીવશે નહીં કારણ કે તે સવાર સુધીમાં મરી જશે. તેને શ્વાસ લેવામાં તકલીફ થવા લાગે તે પહેલા થોડા કલાકો વીતી ગયા.
પાછળથી તેણે જોયું કે એક વ્યક્તિ ટોર્ચ લઈને આવ્યો હતો જે ફેક્ટરીનો સિક્યુરિટી ગાર્ડ હતો. સિક્યુરિટી ગાર્ડે માણસની મદદ કરી અને કર્મચારીને ફેક્ટરીમાંથી બહાર કાઢ્યો. થોડીવાર પછી તે વ્યક્તિ સ્વસ્થ થઈ ગયો અને તે વ્યક્તિએ પૂછ્યું કે તમને કેવી રીતે ખબર પડી કે હું ફેક્ટરીની અંદર છું.
સિક્યોરિટી ગાર્ડે કહ્યું કે તમે કારખાનામાં એકમાત્ર કર્મચારી છો જે જતી વખતે મને નમસ્કાર કરે છે અને કહે છે કે પછી ફરી મળીશું. તમે આજે સવારે ડ્યુટી માટે આવ્યા હતા. પણ જતી વખતે નમસ્કાર ન કર્યું. તું કારખાનામાં રહી ગયો હોવાની મને શંકા ગઈ અને હું જોવા આવ્યો. યુવકે સિક્યુરિટી ગાર્ડનો આભાર માન્યો અને પોતાના ઘરે ગયો.
વાર્તાની શીખ
આ વાર્તામાંથી આપણે શીખીએ છીએ કે દરેકે એક થઈને જીવવું જોઈએ. આપણે આપણા પદ પર બિલકુલ અભિમાન ન કરવું જોઈએ, કારણ કે ખરાબ સમય ગમે ત્યારે આવી શકે છે અને કોઈ પણ વ્યક્તિ જરૂર પડી શકે છે.
