એક ગામમાં એક મજુર રહેતો હતો. તે મજુરી કરતો અને જેમતેમ કરીને પોતાનું ગુજરાન ચલાવતો. એક વખત તેને જંગલમાંથી ઘરે આવતા એક મરઘી દેખાઈ. તેને જોઈને તેનું મન પ્રફુલ્લિત થઈ ગયુ. તેને મનમાં વિચાર્યુ કે આ મરઘી ઘરે લઈ જઈશ તો રોજ મને એક ઈંડુ ખાવા મળશે. તે જેમતેમ કરીને મરઘીને ઘરે લઈ ગયો અને તેને એક ખૂણામાં તેનુ ઘર બનાવીને બેસાડી દીધી.
બીજે દિવસે સવારે મરઘી પાસે ગયો. જોયું તો મરઘીની સોડમાં એક ઈંડું પડ્યું હતું. પણ તે તો નક્કર અને સોનાનું હતું. એ જોઇને તો મજૂર આશ્ચર્યમાં પડી ગયો. તેની ખુશીનો પાર ન રહ્યો ! તેણે તો પોતાની જીંદગીમાં આવું સ્વપ્ને પણ વિચાર્યું નહોતું. તે ઈંડુ બજારમાં લઈ ગયો. તેને વેચતા તેને ઘણા બધા પૈસા મળ્યા. તેણે જોઈતી બધી વસ્તુઓ ખરીદી લીધી.
એક દિવસ મજૂર એની મરઘીને રમાડતો હતો. એના મનમાં તરંગ ઉઠ્યો કે આ મરઘી દરરોજ એક એક ઈંડું આપે છે તો તેના પેટમાં કેટલા બધા ઈંડા હશે ! લોભને લીધે તેની બુદ્ધિ બગડી, તે ઉઠ્યો ઘરમાંથી એક છરી લઇ આવ્યો. મરઘીને તેણે પકડીને તેના પેટ પર ચીરો મુક્યો. એક સાથે બધા સોનાના ઈંડા મેળવવા તેણે મરઘીના પેટ પર ચીરો મુક્યો. ફાડીને જોયું તો કંઈ જ મળ્યું નહિ. બીચારી મરઘી કે જેણે તેને પૈસાદાર બનાવ્યો હતો તે જ મરી ગઈ.
